De bepaling

Commentaar

Artikel 91 van de wet beoogt de onderstaande veronderstellingen:

1. de vordering van nalatigheidsintresten en kosten zonder overhandiging van een document als bewijs, zoals bedoeld in artikel VII.106, §4;
2. de verhoging of verlaging van het JKP die niet zou voldoen aan de voorwaarden van artikel VII.86, §§ 2 tot 4.
3. het feit dat geen maandelijks overzicht wordt overhandigd of dat een maandelijks overzicht wordt overhandigd dat niet voldoet aan de eisen van artikel VII.99, WER;
4. het systeem van de wedersamenstelling van kapitaal verboden door artikel VII.87, §3.

Sancties

Artikel 200 bestraft de eerste vier gevallen met de volledige terugbetaling van de intresten en kosten verschuldigd voor de periode waarop de inbreuk betrekking heeft. De sanctie voor de niet-naleving van artikel vii;106 heeft dus betrekking op de nalatigheidsintresten en de overeengekomen kosten voor de herinneringsbrief en de ingebrekestelling, maar niet op de straf die voortvloeit uit de niet-uitvoering van de kredietovereenkomst.

In geval van niet-naleving van de bepalingen met betrekking tot de veranderlijkheid van de rentevoet, ontneemt de sanctie de kredietgever het recht om intresten te eisen tot aan de rechtzetting of de aanduiding van een nieuwe rentevoet volgens de regels. De wet voorziet in de volledige teruggave van de intresten. De kredietgever kan dus niet de rentevoet toepassen die werd toegepast vóór de betekening of de onrechtmatige verandering ervan.

Specifieke sanctie voor de wedersamenstelling van kapitaal

De sanctie voor het gebruik van het wedersamenstellingsysteem laat de consument de keuze om zich het gereconstitueerde kapitaal, inclusief de verworven intresten te laten terugbetalen, dan wel de toewijzing ervan aan het krediet te eisen.

Deze sanctie is onvolmaakt in die zin dat de intresten die op het gereconstitueerde kapitaal werden betaald, lager zijn dan de rentevoet van het krediet. De consument verliest dus het renteverschil over de periode begrepen tussen de dag van de door hem verrichtte betaling en de dag van de toewijzing op het kredietbedrag. Aangezien de burgerlijke sancties niet bedoeld zijn om het gemeen recht inzake aansprakelijkheid te vervangen, en aangezien artikel VII.200 het beroep op het gemeen recht niet verbiedt, heeft de consument het recht om de bijkomende schade aan te tonen die hij lijdt door de toepassing van een verboden terugbetalingsmodaliteit. Als de consument de terugbetaling van het gereconstitueerde kapitaal eist, hoe kan dan de uitvoering van de kredietovereenkomst worden voortgezet? De wettekst noopt ertoe om te beschouwen dat het in zulk geval gaat om een overeenkomst voor één enkele kapitaalaflossing op het einde van de overeenkomst.